Wiercenie w metalu

Wiercenie w metalu

Kształtowanie materiału, w zależności od tego, jaki element ma powstać, wymaga innego rodzaju obróbki. Wiemy, że nasi klienci potrzebują rozmaitych części. Właśnie dlatego oferujemy pełen wachlarz usług, które obejmują skrawanie metali różnymi metodami. Jedną z nich jest wiercenie, o którym teraz opowiemy.

Wiercenie – podstawowe informacje

Ten rodzaj obróbki zaliczany jest do obróbki skrawaniem (razem z frezowaniem, toczeniem oraz szlifowaniem). Z jakiego powodu? Ingerencja w materiał powoduje bowiem usunięcie naddatku obróbkowego, czyli materiału niepotrzebnego.

Skrawanie tego rodzaju odbywa się w pełnym materiale – u nas w metalu – za pomocą specjalnego narzędzia. Narzędziem tym jest wiertło, czyli specjalna końcówka urządzenia automatycznego. W wyniku tego rodzaju skrawania metalu, powstaje otwór o przekroju kołowym. Jest to najczęściej otrzymywany kształt, lecz zależy on od końcówki roboczej urządzenia. Przy zastosowaniu specjalnego wiertła, można otrzymać również otwory wielokątne, choćby trójkątne lub czworokątne.

Najczęściej obrabiany materiał pozostaje nieruchomy, zaś część obrabiająca urządzenia obraca się.

Czynności wykonywane w ramach wiercenia

Obróbka metalu za pomocą tej metody skrawania pozwala na:

• wykonanie lekkiego wgłębienia w materiale – dzięki temu działaniu powstaje większa przestrzeń do wygodnego wprowadzenia końcówki roboczej maszyny. Otwór ten nazywa się potocznie “ślepym” czyli “nie na wylot”;

• wykonanie pełnego otworu – tzw. “na wylot”;

• powiększenie średnicy istniejącego otworu – ta operacja jest stosowana, gdy docelowy otwór ma mieć większą średnicę. Najpierw wykonuje się mniejszy otwór, aby nie zniszczyć materiału. Następnie używa się większej oraz szerszej końcówki roboczej, która pozwala na wykonanie otworu o wymaganej wielkości;

• wykonanie pogłębienia wewnętrznego – czynność ta polega na zwiększeniu średnicy początkowej części otworu w metalu lub innym materiale. Umożliwia to ukrycie łba śruby, podkładki lub uszczelki;

• wykonanie pogłębienia zewnętrznego – czyli do zmiany powierzchni czołowej dookoła wykonanego wcześniej otworu.

• obróbkę wykańczającą – metoda ta jest stosowana do uzyskania dokładnego wymiaru i małej chropowatości materiału.